چیلرها دستگاههایی هستند که با جذب گرما از محیط، آب سرد تولید کرده و در سیستمهای تهویه مطبوع و فرآیندهای صنعتی برای سرمایش استفاده میشوند. این دستگاهها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند: چیلرهای تراکمی و چیلرهای جذبی. در ادامه، به مقایسه این دو نوع چیلر از جنبههای مختلف میپردازیم.
۱. نحوه عملکرد:
چیلرهای تراکمی: این چیلرها با استفاده از کمپرسور و انرژی الکتریکی، مبرد را فشرده کرده و از طریق سیکل تبرید تراکمی، گرما را از محیط جذب و دفع میکنند.
چیلرهای جذبی: در این چیلرها، به جای کمپرسور، از جاذب (مانند لیتیوم بروماید) و منبع حرارتی (مانند بخار، آب داغ یا شعله مستقیم) برای ایجاد سیکل تبرید استفاده میشود.
۲. مصرف انرژی:
چیلرهای تراکمی: عمدتاً از برق برای راهاندازی کمپرسور استفاده میکنند و ضریب عملکرد (COP) آنها بین ۲.۵ تا ۸ متغیر است.
چیلرهای جذبی: از منابع حرارتی برای عملکرد خود بهره میبرند و ضریب عملکرد آنها بین ۰.۵ تا ۱.۲ است. به دلیل ضریب عملکرد پایینتر، مصرف انرژی آنها در مقایسه با چیلرهای تراکمی بیشتر است.
۳. هزینههای اولیه و نگهداری:
چیلرهای تراکمی: هزینه اولیه خرید آنها کمتر است، اما هزینههای نگهداری و تعمیرات به دلیل وجود قطعات مکانیکی مانند کمپرسور میتواند بالاتر باشد.
چیلرهای جذبی: هزینه اولیه بالاتری دارند، اما هزینههای نگهداری آنها به دلیل عدم وجود قطعات مکانیکی متحرک، معمولاً کمتر است.
۴. مصرف آب:
چیلرهای تراکمی آبخنک و چیلرهای جذبی: هر دو نیاز به برج خنککننده دارند که مصرف آب را افزایش میدهد. با این حال، چیلرهای جذبی به دلیل نیاز به دفع حرارت بیشتر، مصرف آب بالاتری دارند.
چیلرهای تراکمی هواخنک: بدون نیاز به برج خنککننده عمل میکنند و در نتیجه مصرف آب ندارند.
۵. ابعاد و وزن:
چیلرهای تراکمی: به دلیل استفاده از کمپرسور و تجهیزات مرتبط، ابعاد و وزن کمتری نسبت به چیلرهای جذبی دارند.
چیلرهای جذبی: به دلیل ساختار پیچیدهتر و استفاده از جاذبها، ابعاد و وزن بیشتری دارند.
۶. تأثیرات زیستمحیطی:
چیلرهای تراکمی: بسته به نوع مبرد مورد استفاده، میتوانند تأثیرات منفی بر محیطزیست داشته باشند.
چیلرهای جذبی: با استفاده از آب به عنوان مبرد و لیتیوم بروماید به عنوان جاذب، تأثیرات زیستمحیطی کمتری دارند.
نتیجهگیری:
انتخاب بین چیلرهای تراکمی و جذبی بستگی به نیازهای خاص پروژه، منابع انرژی در دسترس، بودجه و ملاحظات زیستمحیطی دارد. چیلرهای تراکمی برای پروژههایی با محدودیت فضا و بودجه مناسبتر هستند، در حالی که چیلرهای جذبی در مکانهایی با دسترسی به منابع حرارتی ارزان و نگرانیهای زیستمحیطی گزینه بهتری محسوب میشوند